نرخ گذاری کالا و خدمات ، روش ها و دستورالعمل قیمت گذاری انبار و خدمات صنفی

نرخ گذاری کالا و خدمات چیست و چگونه این استراتژی انجام می شود؟

روش نرخ گذاری کالا و خدمات به شیوه ای اشاره دارد که شرک ها و سازمان ها از آن برای تعیین قیمت محصولات یا خدمات خود استفاده می کنند. این روش های نرخ گذاری بر اساس اهداف مختلفی می توانند شکل گیرد و در نهایت تأثیر مستقیمی بر فروش و سودآوری شرک ها دارند. یکی از روش های پرکاربرد نرخ گذاری، نرخ گذاری براساس هزینه است. در این روش، هزینه تولید محصول یا ارائه خدمات به علاوه میزان سود مورد نیاز تعیین می شود و به عنوان قیمت نهایی اعمال می شود. این روش به شرک ها کمک می کند تا هزینه های تولید و سودآوری خود را در نظر بگیرند تا قیمت منطقی و منصفانه ای برای محصولات یا خدمات خود تعیین کنند.

یک روش دیگر، نرخ گذاری بر اساس تقاضا است که در آن قیمت ها بر اساس تقاضای مشتریان و بازار تعیین می شود. این روش، شرک ها را قادر می سازد تا به طور مستقیمت به نیازها و تمایلات مشتریان خود واکنش نشان دهند و به سرعت قیمت ها را تطبیق دهند. مهمترین روش نرخ گذاری، نرخ گذاری بر اساس رقابت است که به معنای تعیین قیمت ها بر اساس قیمت ها و شرایط رقباست. در این روش، شرک ها سعی می کنند تا با توجه به قیمت ها و شرایط رقبا محصولات خود را قیمت گذاری کنند تا رقابت پذیر باشند.

هر یک از این روش های نرخ گذاری مزایا و معایب خود را دارند و انتخاب بهترین روش نرخ گذاری بستگی به نوع فعالی ها، بازار هدف، نیازهای مشتریان و استراتژی کسب و کار دارد. انتخاب نرخ گذاری مناسب می تواند به شرک ها در دستیابی به اهداف مالی و عملکرد مدنظرشان کمک کند. برای محاسبه بهای تمام شده کالا معمولا گزینه هایی مانند بهای خرید، حقوق گمرکی ، هزینه های حمل و نقل ، هزینه های انبار داری و... در نظر گرفته می شود.
در روش بهای تمام شده موجودی کالا مشکلاتی نیز وجود دارد که مهمترین آنها به شرح زیر می باشد :

1. سود و زیان خالص به صورت حقیقی حاصل نمی شود.
2. دارایی های به صورت واقعی در تراز نامه منعکس نمی شود بلکه به بهای تمام شده در ترازنامه وارد می شود.
3. تعیین بهای تمام شده برای کالا هایی که در طول دوره مالی با قیمت های متفاوت خریداری شده است بسیار کار دشواری می باشد.

بهای تمام شده کالا در حسابداری

برای تعیین بهای تمام شده کالا در حسابداری اصول ثابتی تعریف شده است که به چهار دسته تقسیم می شود :

1.  شناسایی ویژه
2. اولین صادره از اولین وارده (FIFO)
3. اولین صادره از آخرین وارده (LIFO)
4. میانگین

شناسایی ویژه ، روش قیمت گذاری کالا و خدمات

در این روش باید شرایط زیر حاکم باشد :

1. ارزش کالا قابل مشاهده باشد
2. تعداد کالا کم باشد
3. گردش کالا کم باشد

در این روش تعداد کالای باقیمانده از هر نوع را در قیمت واحد آن ضرب می کنیم تا قیمت کل آن کالا بدست آید و در آخر مجموع قیمت تمام کالاهای باقیمانده در پایان دوره را محاسبه می کنیم
مثالی برای درک بهتر مسئله در مجموعه ایی موجودی پایان دوره کالاها به شرح زیر است :

محاسبه قیمت تمام شده کالای پایان دوره
50*2000 = 100000
40*2200 = 88000
62*2500 = 155000
343000 ریال قیمت تمام شده موجودی کالای پایان دوره

اولین صادره از اولین وارده (FIFO) در دستورالعمل نرخ گذاری کالاوخدمات

بیشتر از این روش برای کالا های خراب شدنی و کالا هایی که در طول زمان شکل ظاهری خود را از دست می دهند استفاده می شود ، از اسم این روش می توان تا حد زیادی مدل و متد کارش را فهمید اما برای توضیح بهتر و واضح تر باید بگوییم که در این روش فروش کالا ها بر اساس اولین خرید ها می باشد به طور مثال اگر انباری را در نظر بگیرید که کالا ها به ترتیب خرید در آن قرار می گیرید و در هنگام فروش از اولین خرید ها به مشتری تحویل داده می شود و به همین ترتیب فروش انجام می شود تا به آخرین خرید ها می رسند.

اولین صادره از آخرین وارده (LIFO)

در این روش کاملا متفاوت با روش قبل محاسبات انجام می شود به این صورت که تمام کالا های خریداری شده در انبار قرار می گیرد و به ترتیب در هنگام فروش از آخرین خرید ها برداشته می شود به همین ترتیب به انتها می رسد؛ این روش برای کالا هایی با حجم بالا و غیر فاسد شدنی می باشد.

روش میانگین در قیمتگذاری کالا و خدمات
گاهی اوقات به دلیل خرید و فروش سریع کالا ها در یک مجموعه در انبار کالا های قدیمی و جدید با یک دیگر مخلوط می شوند در این روش نمی توان فهمید کالای فروش رفته از کدام خرید صورت گرفته است. در این روش میانگین قیمت تمام شده هر یک از اقلام محاسبه می شود و بر همین اساس قیمت بهای تمام شده کالا در پایان دوره محاسبه می شود.

انواع روش های میانگین برای تعیین نرم گذاری کالا و خدمات

روش میانگین برای محاسبه بهای تمام شده موجودی کالا به دو روش زیر صورت می گیرد :

1. روش میانگین ساده
2. روش میانگین موزون
3. روش میانگین ساده

میانگین کالا های خریداری شده در دوره مالی و موجودی کالای ابتدای دوره محاسبه شده را ضربدر تعداد موجودی کالای پایان دوره و تعداد کالای فروش رفته می کنیم.

نرخ میانگین ساده = (جمع قیمت های خرید + قیمت موجودی ابتدای دوره) / (تعداد دفعات خرید + موجودی کالای ابتدای دوره)

قیمت تمام شده موجودی کالای پایان دوره = تعداد موجودی کالای پایان دوره * قیمت میانگین ساده

قیمت تمام شده کالای فروش رفته = تعداد کالای فروش رفته * قیمت میانگین ساده

در روش میانگین موزون

نوسانات تعداد و بهای تمام شده یک نوع کالا در طول دوره در نظر گرفته می شود که از حاصل ضرب تعداد در قیمت در نوب های مختلف بر تعداد آماده برای فروش بدست می آید.

قیمت میانگین موزون = قیمت تمام شده کالای آماده برای فروش / تعداد کالای آماده برای فروش

قیمت تمام شده موجودی کالای پایان دوره = تعداد موجودی کالای پایان دوره * قیمت میانگین موزون

قیمت تمام شده کالای فروش رفته = تعداد کالای فروش رفته * قیمت میانگین موزون

فرمول قیمت گذاری محصول

1. قیمت گذاری محصول بر اساس هزینه

فرمول ساده ای که ممکن است برای این نوع قیمت گذاری استفاده شود، به این صورت است:

\[ قیمت = هزینه تولید + میزان سود \]

2. قیمت گذاری بر اساس تقاضا

در این روش، فرمولی ممکن است بر اساس ارتباط بین تقاضا و قیمت ارائه شود، مثلاً:

\[ قیمت = قیمت محصول های رقبا + ارزش افزوده خاص محصول \]

3. قیمت گذاری بر اساس رقابت

اینجا هم می توان از یک فرمول ساده استفاده کرد، مانند:

\[ قیمت = قیمت محصول رقبا - تفاو های محصول + ارزش افزوده \]

4. قیمت گذاری بر مبنای ارزش

این روش ممکن است بر اساس ارزش ارائه شده برای مشتریان و مشتریان مورد هدف صورت بگیرد.

\[ قیمت = ارزش واقعی برای مشتریان + تاثیر سودگیری مشتریان + ارزش برند \]

قیمت گذاری نفوذی چیست

قیمت گذاری نفوذی یک روش استراتژیک برای تعیین قیمت محصولات یا خدمات است که معمولاً در محیط های با رقابت فزاینده و اشباع شده مورد استفاده قرار می گیرد. این روش به شرک ها کمک می کند تا با قرار دادن قیمت ها به گونه ای که در نتیجه افزایش فروش و اشغال بازار حوزه دارد، به ویژگی های منحصر به فرد و عوامل تفکیکی مانند کیفیت و خدمات پس از فروش تاکید کنند.

این روش بیشتر بر تأثیر گذاری بر بازار تمرکز دارد. شرک ها ممکن است از تکنیک هایی مانند قیمت گذاری منوپلیستی (Monopolistic Pricing) یا تخفیف های قوی (Deep Discounting) استفاده کنند تا ورود رقبا را دشوارتر سازند یا برای وفاداری مشتریان و جلب مشتریان جدید اقدام کنند. هنگام انجام قیمت گذاری نفوذی، شرک ها باید تأثیر عمده این سیاست قیمت گذاری را بر سودآوری خود بررسی کنند و به دقت پیگیری کنند. داده های بازار و عوامل اقتصادی را همچنین باید به دقت تحلیل کرد تا جلوگیری از احتمال هرگونه تلاطم یا مساعدة برای رقبا.

استفاده از این روش نیازمند توجه به بنگاه های رقبا است، زیرا تبدیل شرکت به یک قدرت ویژه در بازار ممکن است ترتیب رقبای آن و بازار را تحت تأثیر قرار دهد. این روش در برخی شرایط مانند ورود به بازار جدید یا جلب مشتریان جدید، موثر به نظر می رسد، اما نیازمند بررسی دقیق نقاط قوت و ضعف شرکت و همچنین تلاش برای ایجاد ارزش افزوده برای مشتریان است.

پس، موضوع قیمت گذاری نفوذی را می توان به عنوان یکی از ابزارهایی که برای جلب بازاریابی و کسب رقابتی استفاده می شود، در نظر گرفت. و این موضوع نیازمند نظارت دقیق و بررسی مستمر برای بهره وری و سودآوری بیشتر است.

کمیسیون نرخ گذاری کالاهای صادراتی

کمیسیون نرخ گذاری کالاهای صادراتی یکی از موارد اساسی در حوزه تجارت بین المللی است. این کمیسیون، به عنوان یک نهاد یا گروه تخصصی، مسئول تعیین و تنظیم نرخ ها و قیمت های کالاهای صادراتی برای واردکنندگان و مشتریان خارجی است.

هدف کمیسیون نرخ گذاری کالاهای صادراتی عموما شامل موارد زیر است:

1. تعیین و تنظیم نرخ ها: این شامل تعیین قیمت های صادراتی محصولات و خدمات به کشورهای مقصد می شود. این تنظیمات ممکن است بر اساس عوامل مختلفی مانند شرایط بازار، نرخ ارز، وضعیت اقتصادی، مقررات و قوانین صادراتی، هزینه های حمل و نقل، و سیاس های تجاری داخلی و خارجی صورت گیرد.

2. تأمین اطلاعات: کمیسیون نرخ گذاری ممکن است به عنوان یک منبع اطلاعاتی برای صادرکنندگان بازار عمده خارجی و مشتریان خارجی عمل کند، که این اطلاعات می تواند شامل نحوه محاسبه و تنظیم قیمت ها، شرایط تجاری، و نرخ های ارز و تبادلات مالی بین المللی باشد.

3. ارائه راهنمایی و پشتیبانی: تهیه راهنمایی ها و مشاوره های فنی برای صادرکنندگان و مشتریان خارجی نیز می تواند جزو وظایف این کمیسیون باشد. این نوع پشتیبانی ها و راهنمایی ها ممکن است شامل تأمین اطلاعات در مورد قوانین و مقررات صادراتی، تأمین اطلاعات بازاریابی و بازارهای هدف، و روش های نوین صادرات و بازاریابی بین المللی باشد.

همچنین، این کمیسیون ممکن است به عنوان یک پل ارتباطی میان صادرکنندگان و نهادهای دولتی مرتبط با صادرات و تجارت خارجی عمل کند و در فرآیندهای مربوط به نرخ گذاری و صادرات تأثیرگذار باشد.

اهمیت این کمیسیون در تنظیم مناسب نرخ ها و قیمت ها به منظور حمایت از توسعه صادرات و تجارت بین المللی بسیار چشمگیر است. این کمیسیون با ارایه راهنمایی ها و اطلاعات لازم به صادرکنندگان و ایجاد انطباق بین قیمت های صادراتی و بازارهای جهانی، نقش مهمی در افزایش رقاب پذیری کالاهای صادراتی و تقویت حضور کسب و کارها در بازارهای بین المللی ایفا می کند.