روشهای تعیین واحد شمارش کالا و قیمت گذاری کالا در انبار چیست؟

تعیین واحد شمارش کالا و روش‌های قیمت‌گذاری، از نکات اساسی در انبارداری است که به‌صورت مستقیم بر گزارش‌های موجودی ریالی انبار تأثیر می‌گذارد. شیوه‌های گوناگونی برای قیمت‌گذاری کالا در انبار وجود دارد و صاحبان کسب‌وکار باتوجه‌به نیاز و مطابق با استانداردهای سازمان‌های مالیاتی، یکی از این روش‌ها را برمی‌گزینند. به‌عنوان‌مثال، نرم‌افزار حسابداری اوراش امکان استفاده از پنج روش مختلف قیمت‌گذاری کالا را برای کاربران فراهم می‌آورد. بررسی و انتخاب دقیق این روش‌ها، نقش بسزایی در شفافیت و دقت گزارش‌های مالی انبار دارد. در ادامه این مطلب از سایت اوراش با بررسی مهم‌ترین روش‌های قیمت‌گذاری کالا همراه ما باشید.

روش‌های قیمت‌گذاری کالا در انبار

در فرایند مدیریت انبار و صدور فاکتور فروش، انتخاب روش مناسب برای قیمت‌گذاری کالا نقش مهمی در تعیین سود، کنترل موجودی و انطباق با مقررات مالیاتی دارد. در ادامه، مهم‌ترین روش‌های قیمت‌گذاری کالا را بررسی می‌کنیم:

روش FIFO (اولین وارد، اولین خارج)

در روش FIFO، فرض بر این است که کالاهایی که ابتدا وارد انبار شده‌اند، زودتر از سایر کالاها به فروش می‌رسند؛ بنابراین، قیمت فروش کالا بر اساس اولین قیمت خرید محاسبه می‌شود. این روش در شرایط تورمی باعث نمایش سود ناخالص بیشتر می‌شود، زیرا کالاهای قدیمی‌تر باقیمت پایین‌تر در فاکتور فروش لحاظ می‌شوند. روش FIFO در ایران بسیار رایج است و موردتأیید سازمان امور مالیاتی نیز قرار دارد. این روش به‌ویژه برای شرکت‌هایی که گردش موجودی بالایی دارند، مناسب است و باعث شفافیت بیشتر در گزارش‌های مالی می‌شود. همچنین، در نرم‌افزارهای حسابداری و انبارداری، پشتیبانی از این روش به‌صورت پیش‌فرض وجود دارد.

روش LIFO (آخرین وارد، اولین خارج)

در روش LIFO، فرض بر این است که آخرین کالاهای واردشده به انبار، زودتر از سایر کالاها به فروش می‌رسند؛ بنابراین، قیمت فروش کالا بر اساس آخرین قیمت خرید محاسبه می‌شود. این روش در شرایط تورمی سبب نمایش سود ناخالص کمتر می‌شود، زیرا کالاهای جدیدتر باقیمت بالاتر در فاکتور فروش لحاظ می‌شوند. باوجود مزایای خاص این روش در کاهش مالیات در برخی کشورها، در ایران به دلیل مغایرت با مقررات مالیاتی و عدم تأیید سازمان امور مالیاتی، کمتر مورداستفاده قرار می‌گیرد. همچنین، استفاده از LIFO ممکن است باعث پیچیدگی در محاسبات و کاهش شفافیت مالی شود. این روش بیشتر در شرکت‌هایی کاربرد دارد که به دنبال کاهش سود قابل‌گزارش هستند، اما در ایران توصیه نمی‌شود.

روش آخرین قیمت خرید

در این روش، قیمت فروش کالا برابر با آخرین قیمت خرید ثبت‌شده در سیستم انبارداری است. این روش شباهت زیادی به شیوه قیمت‌گذاری در بازار طلا دارد، جایی که آخرین نرخ خرید مبنای فروش قرار می‌گیرد. استفاده از این روش برای کنترل نوسانات بازار و هماهنگی با قیمت‌های روز بسیار مفید است. بااین‌حال، ممکن است در شرایطی که قیمت‌ها به‌سرعت تغییر می‌کنند، باعث نوسان در سود ناخالص شود. این روش برای کسب‌وکارهایی که به‌صورت روزانه یا هفتگی خرید انجام می‌دهند و نیاز به هماهنگی با قیمت‌های لحظه‌ای دارند، مناسب‌تر است. همچنین، در فروشگاه‌های خرده‌فروشی یا صنایعی که قیمت‌گذاری لحظه‌ای اهمیت دارد، کاربرد بیشتری دارد.

روش میانگین موزون

روش میانگین موزون یکی از دقیق‌ترین و شفاف‌ترین روش‌های قیمت‌گذاری کالا در انبار است. در این روش، مجموع قیمت‌های خرید در هر بار خرید ضرب در تعداد کالا، و سپس تقسیم بر کل تعداد کالاها، قیمت میانگین را مشخص می‌کند. این روش باعث می‌شود نوسانات قیمت خرید در طول زمان تعدیل شده و قیمت فروش منطقی‌تری به دست آید. میانگین موزون موردتأیید نهادهای مالی بین‌المللی و سازمان‌های حسابرسی است و در بسیاری از نرم‌افزارهای حسابداری نیز پشتیبانی می‌شود. این روش برای شرکت‌هایی که خریدهای متعدد با قیمت‌های متفاوت دارند، بسیار مناسب است و باعث ثبات در گزارش‌های مالی می‌شود. همچنین، در صنایع تولیدی و انبارهای بزرگ، استفاده از میانگین موزون به کاهش خطاهای محاسباتی کمک می‌کند.

روش قیمت‌گذاری دستی (انتخابی)

در روش دستی، کاربر به‌صورت مستقیم و بر اساس تجربه یا سیاست‌های داخلی، قیمت هر قلم کالا را مشخص می‌کند. این روش برای کسب‌وکارهایی با تنوع کالایی پایین و کنترل کامل بر قیمت‌گذاری مناسب است. فروشگاه‌های کوچک، تولیدکنندگان محدود یا کسب‌وکار های خدماتی که کالاهای خاص و معدودی دارند، می‌توانند از این روش بهره ببرند. باوجود انعطاف‌پذیری بالا، روش دستی نیازمند دقت و نظارت مستمر است تا از بروز اشتباهات یا مغایرت‌های مالی جلوگیری شود. همچنین، در صورت تغییرات مکرر قیمت‌ها، به‌روزرسانی دستی ممکن است زمان‌بر باشد. این روش برای کسب‌وکارهایی که به دنبال کنترل کامل بر سود و قیمت‌گذاری هستند، گزینه‌ای قابل‌توجه است، اما در شرکت‌های بزرگ توصیه نمی‌شود.

 تعیین واحد شمارش کالا در انبار

در نرم‌افزارهای حسابداری مانند اوراش، تعیین واحد شمارش کالا (Unit of Measure) نقش مهمی در مدیریت دقیق موجودی، صدور فاکتور و کنترل فروش دارد. انتخاب صحیح واحد شمارش باعث می‌شود عملیات خریدوفروش بادقت بیشتری انجام شود و از بروز خطاهای محاسباتی جلوگیری گردد. در ادامه، دو روش رایج در تعریف واحد شمارش بررسی می‌شود:

واحد شمارش اصلی و فرعی

در این روش، برای هر کالا دو نوع واحد تعریف می‌شود: واحد اصلی و واحد فرعی. واحد اصلی معمولاً برای خریدوفروش عمومی استفاده می‌شود؛ مانند عدد، لیتر یا کیلوگرم. واحد فرعی برای فروش عمده یا خرده‌فروشی کاربرد دارد؛ مانند کارتن، بسته یا جعبه. نرم‌افزار اوراش امکان تعریف نسبت بین این دو واحد را فراهم می‌کند؛ مثلاً ۱ کارتن = ۳۰ عدد. این قابلیت به انباردار و حسابدار کمک می‌کند تا در هنگام ثبت ورود و خروج کالا، تبدیل واحدها را به‌صورت خودکار انجام دهند و از خطاهای انسانی جلوگیری شود. همچنین، گزارش‌گیری دقیق‌تری از موجودی کالاها در واحدهای مختلف امکان‌پذیر خواهد بود.

کاربرد در فاکتور فروش

استفاده از واحد شمارش صحیح در فاکتور فروش، نقش مهمی در جلوگیری از اشتباهات و افزایش دقت عملیات دارد. با تنظیم واحد اصلی برای هر کالا، نرم‌افزار اوراش امکان کنترل نوع فروش را فراهم می‌کند؛ به‌ویژه در تفکیک فروش عمده و خرده. این ویژگی باعث می‌شود فقط از واحدهای مجاز برای صدور فاکتور استفاده شود و از ثبت فاکتورهایی با واحدهای نامعتبر یا اشتباه جلوگیری گردد. همچنین، در هنگام محاسبه قیمت، تخفیف و مالیات، نرم‌افزار به‌صورت خودکار واحد انتخاب‌شده را در نظر می‌گیرد و محاسبات را دقیق‌تر انجام می‌دهد. این موضوع برای فروشگاه‌هایی که کالا را در بسته‌بندی‌های مختلف عرضه می‌کنند، اهمیت زیادی دارد و باعث افزایش سرعت و دقت در فرآیند فروش می‌شود.

جهت خرید نرم افزار به مشاوره نیاز دارید!؟

شماره تلفن همراه خود را وارد کنید کارشناسان ما با شما تماس خواهند گرفت.

Email

این قسمت برای اهداف اعتبارسنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند.

نام و نام خوانوادگی(ضروری)

شماره همراه(ضروری)

Δ

جمع‌بندی

تعیین واحد شمارش کالا در انبار، یکی از پایه‌های اصلی مدیریت دقیق موجودی و فروش در نرم‌افزارهای حسابداری از جمله اوراش است. استفاده از واحدهای اصلی و فرعی، امکان تبدیل خودکار، صدور فاکتور با واحدهای مجاز و جلوگیری از خطاهای انسانی را فراهم می‌کند. این قابلیت نه‌تنها باعث افزایش بهره‌وری در فرایندهای انبارداری و فروش می‌شود، بلکه به کسب‌وکارها کمک می‌کند تا گزارش‌های مالی و موجودی دقیق‌تری داشته باشند. انتخاب و تنظیم صحیح واحد شمارش، گامی مهم در حرفه‌ای‌سازی سیستم حسابداری و انبارداری هر سازمان یا فروشگاه خواهد بود.